Zonnig Merry Christmas!

Merry Christmas allemaal! Terwijl jullie genieten van een eerste en tweede kerstdag, bestaat een tweede hier helemaal niet! De 26ste noemen ze boxingday.

Op de dag dat Maaike ons verlaten heeft, zij is inmiddels veilig thuis na een omweg, zijn we naar een Maori-avond geweest. Maori's zijn de oorspronkelijke bewoners van Nieuw Zeeland voordat het ontdekt werd door de Europeanen.

We werden eerst bezig gehouden door een man die wat geintjes maakte, met zo'n 300 mensen zaten we in een grote tent. Er bleken 20 verschillende nationaliteiten te zijn van over de hele wereld! Iemand werd vrijwillig tot chief benoemd die natuurlijk later de pineut was. Hij moest een speech houden voor de Maori-chief, maar deed dit erg goed.

We werden meegenomen in een klein bos waar een waka = oorlogskano met 6 mannen erin kwam varen. Als echte Maori's gekleed en gesminkt. Ze voerden hun act op met peddels en boze gezichten. Ze namen ons mee naar een nagebouwd maori-dorp waar de vrouwen waren. Samen dansten en zongen ze, erg energiek, leuk en mooi om te zien. De mannen hebben weinig aan, alleen een driehoekje voor het kruis. Een had zelfs alleen maar een veter tussen de billen! We kregen uitleg over de voorwerpen die ze gebruiken, stokken, ballen etc en over de tatoeages op hun huid. Op het gezicht hebben de mannen drie vogels: vleermuis (vliegt, dus dachten ze dat het een vogel was), kiwi en nog een die we vergeten zijn. De vrouwen hebben een uil op hun kin. Vroeger werd dit in de huid gesneden!!

Op het laatst mochten we zelf meedoen: stampen met je rechter voet, rechter hand voor je borst, daarna je linker en tegelijk uit elkaar trekken, schudden met je hoofd, grote ogen, tong uitsteken en dan naar je buurman kijken...lachen natuurlijk, want ziet er niet uit!

Hangi was het eten, betekend dat het klaar gemaakt is onder de grond. Er zat geen zand tussen dus was goed te eten. Toen het donker was mee naar buiten genomen om een paar glowwormen te zien, waarvan we als het goed is over een aantal dagen nog veel meer zien. Een erg leuke avond.

De volgende ochtend om 9 uur in de auto om op tijd bij Lady Knox Geiser te zijn. Dit is een geiser die ze elke dag met zeep voor een uurtje actief maken, waardoor hij een aantal meter hoog spuit. Hierna het Wai-O-Tapu, thermal wonderland in. Langs allerlei kraters met felle kleuren, sommige gevuld met water (een was knalgeel).Kleine watertjes, meren, roodachtige bomen, erg mooi en apart om te zien.

In Rotorua naar het medical centre. Eigenlijk moet Gerard hier elke dag heen om zijn wond te laten verbinden, maar dat doe ik nu. Het gaat vooruit, maar kost een hoop tijd en hem veel energie, want het is behoorlijk pijnlijk.

Onderweg naar het noorden kwamen we onverwachts op een tolweg, die wel 1 dollar kostte, dit is 50 eurocent. In Whangamata op een camping beland. De twee dagen erna hebben we de Coromandel Peninsula bekeken. Bij Hot Water Beach een schep gehuurd zodat Gerard aan het strand een gat voor mij kon graven. Als je op de goede plek zat kwam er warm water uit de grond, waardoor je je eigen Hot Springs kon maken. Dit was niet zo moeilijk want er waren velen voor ons en we kregen hulp van twee canadezen. Toen Gerard klaar was met graven kon ik er mooi in liggen, want Gerard mag niet ivm zijn wond. Het lekkerst was eerst de koude zee en dan de hot pool in!

Om bij Cathedral Cove te komen moesten we een klein uurtje lopen en op het laatst door een groot gat in een rots. Cathedral Cove is een wit stuk rots wat los staat van de rest door erosie. De omgeving was erg mooi, blauwe zee, eilanden, groen en de zogenaamde kerstbomen met rode bloemetjes.

In Coromandel Town geslapen op een camping met uitzicht op weilanden, zodat we de volgende dag met het "nienoord-treintje" meekonden. Berry, een pottenbakker, is ooit aan een treinspoor door zijn erfgoed begonnen om klei te halen voor zijn potten. Dit werd uiteindelijk een uitgelopen hobby, waardoor hij nu 3 km lang is. Een klein treintje rijdt hier overheen, zo'n 200 meter de hoogte in om een mooi uitzicht over de kust te krijgen.

Langs de mooie kust naar beneden gereden tot net boven Thames. Hier naar een vlindertuin geweest, wat niet Gerard favoriet was, aangezien hij niet van fladderde dingen houdt! Ik heb genoten van de mooie vlinders op de gekleurde bloemen. Daarna zijn we nog via een hangbrug over een rivier bij billygoat falls wezen kijken, een waterval 180 meter hoog. Na een tijdje rijden en wat zoeken naar een camping kwamen we onder Auckland terecht.

Volgende dag door Auckland gereden naar The Northland. In Matakohe besloten toch niet naar het Kauri museum te gaan, maar zelf het bos in om de bomen op te zoeken in het Waipoua Kauri Forest. Kauri bomen groeien de eerste honderd jaar de lucht in om de jaren erna de breedte in te gaan. Sommigen zijn 2000 jaar oud. Een dikke stam (de dikste die nu bestaat is 14 meter omtrek, de dikste ooit bestaan was meer dan 30 meter omtrek, maar die is gekapt) en bovenaan vele vertakkingen, begroeid met groene planten.

In Rowene met de kleine ferry in zo'n 15 minuten naar de overkant gevaren. Geslapen in een Tree House Hostel, een grote boomhut. Onze cabin stond hiervan apart. De computer stond in een rommelhok, weer eens wat anders dan een internetcafe.

Om half 7 opgestaan, een dik uur gereden zodat we op tijd in Kaitaia waren om met een trip naar Cape Reinga te gaan, het uiterste puntje van het noordereiland. Een volle bus met vooral Japanners, waar Gerard het niet helemaal mee kon vinden, ze zijn namelijk niet heel goed in opvolgen wat de gids je vertelt. In het gumdiggerspark een enthousiaste uitleg gehad over hoe gumdiggers vroeger te werk gingen. Gum is sap wat vrijkomt als de boom beschadigt wordt. Er is hier een top van een boom gevonden die 150.000 jaar oud is, wat ze toen niet wisten, maar nu onderzocht is, de oudste tot nu toe gevonden.

Via de mooie natuur, heuvelachtige weilanden met koeien en schapen, erachter bergen begroeit met verschillende soorten bomen, zandduinen en de blauwe zee. Bij Cape Reinga naar de kleine vuurtoren gelopen, hier komen de Tasman en Pacific Ocean bij elkaar en heb je uitzicht op Cape Maria van Diemen. Op de terugweg zijn we van de duinen af gegaan met een soort sneeuwsleetjes, nadat je eindelijk boven bent. Ging niet zo hard als in Namibie, maar blijft leuk. Via 90 mile beach (die eigenlijk 90 km is, foutje) teruggereden. Dit is een officiele hoofdweg.

We zitten op een camping in Ahipara, aan de westkust. Ondanks de verlepte kerstboom hier met zo'n vreselijk knipperlicht erin en onze kerstmuts toch geen kerstgevoel. En jullie zullen het bijna niet geloven, maar we hebben vandaag geen flikker gedaan!! Behalve een beetje mailen, even over het strand lopen, een boek gelezen in de zon en onze originele kerstdiner gegeten. We zijn van de week naar een supermarkt geweest waar ze nederlandse eetwaren hadden. Ons kerstmaal bestond uit broodje knakworst, stroopwafels, pepernoten, hagelslag en aardbeien!! Heerlijk!

Geniet van je vrije dagen, knal 2006 lekker uit en begin goed aan een gloeiend nieuw jaar, 2007!

Oh ja, we hebben een Nieuw Zeelands telefoonnummer: 0064(0)211467728 van Maaike gekregen. Mocht je de behoefte hebben ons persoonlijk wat te willen vertellen en je hebt genoeg geld, laat je niet tegenhouden!

en de foto's komen nog, lukt hier niet.

Onze foto's van Nieuw zeeland check

www.gerardenineke.mijnalbums.nl