East Kimberley en Northern Territory

Redden jullie het nog een beetje in het koude Nederland? Wij hebben het tegenovergestelde. Ik hoop dat we wat warmte mee naar huis kunnen nemen! Dan is de overgang van een rokje naar een skibroek ook wat minder groot.

Het slaapplekje in Port Hedland bleek 's nachts verfrissend te zijn, aangezien de sproeiers dan aangaan en wij alles open hadden staan vanwege de warmte! De weg naar Broome liep via Eighty Mile Beach, waar een cycloon een aantal weken geleden langs was geraasd. Er was weinig van te zien, want er is gewoon weinig behalve lage begroeiing. Het was een hete dag, de straaltjes zweet liepen over ons lichaam tijdens het rijden. De wind voelt als een fohn en de airco kon niet aan omdat de auto anders oververhit. Na zo'n 600 km konden we ons van onze plakkerige stoel aftrekken, want we waren in Broome. In het zwembad op de camping dachten we af te koelen, maar ook dit water was warm!

's Avonds naar de buitenbioscoop gegaan, waar we Avatar hebben gezien. Drie D was hier niet nodig. We lagen in strandstoelen (eigen kussen mee) terwijl er een pad over Gerards voet liep, bliksemflitsen om het scherm, lizard op het scherm liep en de vleermuizen door de lucht vlogen. Later viel het popcorndoosje op Gerards voet, schrikken! Dit alles maakte de mooie film extra speciaal. Rond middernacht waren we terug. We lagen te zweten in bed bij denk ik 30 graden en geen zuchtje wind. Gerard is om 1.30 gaan douchen. In Broome een relaxdagje gehad en de mooie gekleurde zonsondergang bij Cable Beach bekeken. Met de kleine ventilatoren die we hadden gekocht kwamen we deze nacht wat makkelijker door. Terwijl jullie genieten van de kou, doen wij dat hier van de hitte! Het is hier normaal niet zooo warm, maar er is dit jaar weinig regen gevallen, dus geen afkoeling.

Waar deze reis allemaal om begonnen is, de Kimberley's, daar kunnen we vanwege het regenseizoen helemaal niet heen. Ja, dat ben ik, iets verzinnen en dan gewoon gaan! Komt niet altijd goed uit, maar een goed excuus om nog een keer naar Australie te gaan, want het blijft een geweldig land! We moetsen dus om de Kimberley's heen rijden, waar erg weinig te zien is. In Geiki Gorge NP zijn we via een onduidelijk pad een deel van de droge Fitzroy River opgelopen. De rotsen eromheen en de wolken in de lucht maakten een mooi plaatje! Driehonderd km, 4 brolya vogels en een lizard verder, kwamen we in Halls Creek. De enige camping had niet veel faciliteiten. Voor het eerst op ons pitje gekookt en onze uitklapbare tafel in de wicked gebruikt. Voor Gerard een beetje een omslag, geen echte kampeerder! Al dat gepriegel op een kleine ruimte!

Van Halls creek naar Wyndham stak er heel rustig een guana de weg over. In Wyndham was een mooi uitzicht bij de Five Rivers Lookout, over heel verrassend 5 rivieren. In The Grotto was een mooie volle waterval waar we onder gezwommen hebben. We zijn nooit helemaal relaxed met zwemmen, je weet nooit wat voor beesten er zwemmen, zoals croccies. De Gorge uitgeklommen en de straaltjes zweet lopen naar beneden, vele liters water drinken! In Kunnunura hebben we ons getrakteerd op een cabin op een 5 sterrencamping, dat was genieten! Hidden Valley NP is een klein park waar we een korte walk hebben gedaan met een mooi uitzicht. Bij Ivanhoe Crossing werd de wegoverstroomt door de rivier, oppassen voor krokodillen! In het droge seizoen kun je hier langsrijden. Zebra Rock bleek geen rots te zijn, maar een gallerie met gestreepte stenen. Hier waren we snel uitgekeken, maar we hebben bij de Ord River erachter vissen gevoerd. Gooi hier je hengel maar uit, vele vissen kwamen vachten om ons droge brood. Catfish, barramundi, zelfs 4 schildpadden en een vis die terugspuugde! Had blijkbaar het idee dat hij te weinig kreeg. De tweede nacht op dezelfde camping, maar weer in onze wicked. Tijdens het koken keken er heel wat dieren mee. De sprinkhanen vlogen in het rond, mieren op de grond, lizards tegen de muur, musquito's in de lucht en een dikke kikker in de wasbak, gezellig!

Vroeg, we kunnen de Bungle Bungles dan wel niet van de grond zien, maar wel vanuit de lucht! Het was de moeite waard! Een twee uur durende vlucht in een klein vliegtuigje over Lake Argyle, de Ranges (waar ze tot 20.000 koeien per range hebben), Ord River, Diamantmijn en de Bungle Bungles! Geweldig mooi! Bij Lake Argyle alleen even gekeken en over de dam gereden, daarna via Timber creek naar Katherine gereden. West Australie uit, Northern Territory in, anderhalf uur tijdsverschil. Op de camping kwamen we opnieuw het duitse stel (65 en 69 jr) tegen, ze rijden dezelfde route, zaten ook in het vliegtuigje en ondanks dat we niks afspreken komen we telkens op dezelfde camping terecht. Dit keer een borrel met ze gedaan nadat Gerard een possum in het donker had gespot. Die was na de vele fotoflitsen verblind en bleef dus zitten, of vond het leuk model te zijn.

We waren nu waar we vijfenhalf jaar geleden zijn begonnen met reizen, Kakadu, Litchfield en Katherine. Toch een heel verschil met toen door het natte seizoen. Veel is niet toegankelijk (schiet lekker op), het is rustig qua toerisme, maar de watervallen zijn mooi vol. In Katherine Gorge naar een uitzicht gelopen, waar we konden bedenken hoe we toen liepen te mopperen op elkaar in de kano. De wallaby had al die jaren op ons gewacht in de struiken. Een uurtje verder rijden was Edith Falls. Een stuk naar boven gelopen om het tweede deel van de volle waterval te zien. Nog 250 km te gaan naar Kakadu.

Yellow Water gaf een geweldig mooie zonsondergang met weerspiegeling, kleurwisselingen en vele vleermuizen in de lucht waarvan we genoten met een biertje en wijntje in de hand. We sliepen in Cooinda op de camping die voor de helft onder water stond. 's Nachts liepen de wilde paarden in het hoge gras (laag seizoen, dus niet gemaaid) om ons heen. Wakker worden met de geur van verse paardenpoep! Net op tijd voor de ochtendcruise over Yellow Water, op naar het wildlife. Maar het eerste wat de gids ons vertelde was dat er weinig kans was om krokodillen te zien, aangezien het waterlevel 3 tot 5 meter was gestegen en er veel meer ruimte voor ze is. De uitzichten over de wetlands waren prachtig met de weerspiegeling in het water. We hadden mazzel, er was toch wat wildlife achtergebleven. Watermonitor, vele vogels en toch twee krokodillen! Eentje lag lekker op een tak te wachten tot er een visje kwam, deed zijn bek open en hap, weg was vis!

Nourlangie Rock opgelopen wat een weids uitzicht gaf. Op de weg kwamen we een flinke floodway tegen, beetje gas en onze auto was weer schoon. In Fogg Dam over een smal weggetje door de wedlands gereden met vele vogels. Niet uitstappen want er kunnen krokodillen zitten, Gerard dacht er zelfs een gezien te hebben. Van Kakadu naar Litchfield, waar alles nog te zien was wat we in het droge seizoen hebben gezien. De eerste camping bleek slecht onderhouden en niet schoon te zijn. Ik heb ons geld terug gevraagd, was geen probleem, we waren niet de eerste. Een leuke camping gevonden gerund door twee broers en zoals elke dag eerst een duik in het zwembad. Wakker geworden met de musquito's loerend vanachter het net, hopend dat we eruit komen. Begonnen bij Wangi Falls, wow wat een water denderde naar beneden. De vleermuizen van toen hingen er nog. Tolmer falls konden we van bovenaf bekijken. Vijf jaar terug konden we met onze gids Matt naar de bovenste om te zwemmen. Onderweg naar Florence Falls stak er een dingo over, die hier weinig voorkomen. Bij Florence Falls gezwommen en bij de trap oplopen zag Gerard een short-earred rock wallaby, die zijn niet makkelijk te spotten. Maar ja, Gerard is goed! In Buley Rockholes lekker gedobberd net als veel Australiers die met hun koelboksen en biertjes lekker weekend vieren. Het geeft het gevoel van Centerparcs, maar dan niet onder dak. Gerard zag een enorme lizard.

Nog 110 km naar Darwin met pittige regenbuien die zo ineens beginnen en stoppen. In Darwin kon Gerard bij het boeken van een motel de creditcard niet vinden. Gebeld naar de broers in Litchfield en ja hoor, daar hadden ze hem gevonden! Blijkbaar hadden we nog niet genoeg km gereden! Teruggereden, cabin geboekt, eten besteld en een drankje gedaan. Voor de broers was het gunstig dat wij onze creditcard vergeten waren. Ik wilde mijn tanden poetsen, maar waar was mijn toilettas eigenlijk. Oh wacht eens, die hing nog in de gezamelijke badkamer, haha, niet voor niks terug gekomen! Gister de broers bedankt, opnieuw naar Darwin gereden, de weg was bekend en een motel geboekt met een goed matras. Morgen vliegen we naar huis!

Vele vele kilometers hebben we gereden. Ik heb wel een moment gehad dat ik dacht dat we het niet zomaar gingen redden zonder leuke dingen te zien. Wet season zorgde ervoor dat we snel genoeg konden. Van Perth naar Darwin via de snelste weg is 4200 km. Maar we wilden wel wat zien. We hebben in 21 dagen 7170 km gereden! Wicked was niet zuinig, er is 853 liter bezine doorheen gegaan. Prijzen wisselend van 1.27 dollar tot 1.79 dollar per liter (1 dollar is 0.65 eurocent). Geen cyclonen gehad, in Melbourne en Tasmanie valt nu heel veel water. Het was een bijzondere reis en we weten al wat we willen zien als we nog een keer naar Australie gaan! Dan gaan we in het droge seizoen!

Jullie reporters vanuit Darwin

Foto's staan op www.gerardenineke2.mijnalbums.nl